CAS 6893-02-3 ضد تب T3 لیوتیرونین سدیم ال تری یدوتیرونین

ضد تب ضد درد T3 لیوتیرونین سدیم L تری یدوتیرونین

نام مستعار: نمک سدیم T3، T3، Na، O-[4-Hydroxy-3-Iodophenyl]-3،5-Diiodo-L-Tyrosine نمک سدیم، لیوتیرونین سدیم، لیوتیرونین سدیم نمک، H-Thy(3،3'، 5-I3)-Ona
نام مستعار: Cytomel T3 ;3,3',5-تری یدوتیرونین سدیم
CAS NO: 55-06-1
Einecs No: 200-223-5
MF: C15H11I3NNaO4
مگاوات: 672.96
پودرهای گیاهی آلی کاهش وزن برای قرص / کپسول
خلوص: 98.0٪
ظاهر: پودر سفید یا زرد روشن، تقریبا بی مزه.

تری یدوتیرونین (T3) هورمونی است که از تیروئید ترشح می شود.از تراکم L-3-monoiodotyrosine و L-3.5-diiodotyrosine تشکیل می شود.محتوای موجود در بافت و خون تیروئید به مراتب کمتر از تیروکسین است، اما فعالیت بیولوژیکی آن 5 تا 10 برابر بیشتر از آن است.T3 دارای اثر ترویج متابولیسم مواد و انتشار انرژی است.همچنین می تواند باعث رشد و توسعه شود.تیروئید بالغ طبیعی 30 میکروگرم T3 در روز ترشح می کند، 20٪ از T3 در پلاسما از ترشح مستقیم تیروئید و 80٪ از تغییر شکل T4 پلاسما در محیط حاصل می شود.

T3 (لیوتیرونین سدیم) در بدن مسئول تنظیم جذب مواد مغذی مختلف به سلول‌ها و به میتوکندری آن سلول‌ها است تا به طور موثر برای تولید و مصرف انرژی مورد استفاده قرار گیرد.
عضله سازی و دنیای ورزش به دلیل توانایی آن در افزایش متابولیسم بدن در تلاش برای متابولیسم چربی بدن با سرعت بیشتر، جذب استفاده از T3 به ​​عنوان یک داروی تقویت کننده بدن و/یا عملکرد شده است.
T3 به ​​طور سنتی در طول دوره های برش، رژیم غذایی و/یا قبل از مسابقه تمرین به دلیل هدف جهانی این مراحل برای تجزیه چربی بدن استفاده می شود، اگرچه در سال های اخیر T3 به ​​عنوان یک عامل مفید در حین افزایش حجم و افزایش انبوه محبوبیت پیدا کرده است. مراحل تمرین (معمولاً همراه با استرهای آنابولین) به منظور پردازش بهتر مواد مغذی و/یا پایین نگه داشتن سطح چربی بدن در طول دوره‌های دریافت کالری بالاتر.
T3 به ​​دلیل تأثیر قابل توجهی که بر متابولیسم بدن به طور کلی دارد، معمولاً با آنابولین sts استفاده می شود.درک این نکته بسیار مهم است که T3 در خواص افزایش متابولیسم خود بی‌توجه است - متابولیسم چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها و پروتئین را به یک اندازه افزایش می‌دهد.
T3 همچنین معمولاً با سایر عوامل کاهش چربی ترکیب می شود تا اثر کلی آن افزایش یابد، زیرا با سایر عوامل کاهش چربی به صورت هم افزایی عمل می کند.

لووتیروکسین یا L-تیروکسین یک هورمون تیروئید مصنوعی است که از نظر شیمیایی با تیروکسین (T4) یکسان است که به طور طبیعی توسط سلول های فولیکولی غده تیروئید ترشح می شود.برای درمان کمبود هورمون تیروئید و گاهی اوقات برای جلوگیری از عود سرطان تیروئید استفاده می شود.لووتیروکسین مانند همتای ترشح شده طبیعی خود، یک ترکیب کایرال به شکل L است.داروی مرتبط دکستروتیروکسین (D-thyroxine) در گذشته به عنوان درمانی برای هیپرکلسترولمی (سطوح کلسترول بالا) استفاده می شد اما به دلیل عوارض جانبی قلبی کنار گذاشته شد.

تری یدوتیرونین، همچنین به عنوان T3 شناخته می شود، یک هورمون تیروئید است.تقریباً بر هر فرآیند فیزیولوژیکی بدن از جمله رشد و تکامل، متابولیسم، دمای بدن و ضربان قلب تأثیر می گذارد.

تولید T3 و پروهورمون آن تیروکسین (T4) توسط هورمون محرک تیروئید (TSH) که از غده هیپوفیز آزاد می شود، فعال می شود.این مسیر از طریق یک فرآیند بازخورد حلقه بسته تنظیم می شود: افزایش غلظت T3 و T4 در پلاسمای خون باعث مهار تولید TSH در غده هیپوفیز می شود.با کاهش غلظت این هورمون ها، غده هیپوفیز تولید TSH را افزایش می دهد و با این فرآیندها، یک سیستم کنترل بازخورد برای تنظیم میزان هورمون های تیروئیدی که در جریان خون هستند تنظیم می شود.

به عنوان هورمون واقعی، اثرات T3 روی بافت‌های هدف تقریباً چهار برابر قوی‌تر از T4 است. از هورمون تیروئیدی که تولید می‌شود، فقط حدود 20٪ T3 است، در حالی که 80٪ به عنوان T4 تولید می‌شود.تقریباً 85٪ از T3 در گردش بعداً با حذف اتم ید از اتم کربن شماره پنج حلقه بیرونی T4 در تیروئید تشکیل می شود.در هر صورت غلظت T3 در پلاسمای خون انسان حدود یک چهلم T4 است.این در واقع به دلیل نیمه عمر کوتاه T3 که تنها 2.5 روز است مشاهده می شود. این در مقایسه با نیمه عمر T4 که حدود 6.5 روز است.

استفاده

لیوتیرونین قوی ترین شکل هورمون تیروئید است.از نظر شیمیایی، تقریباً با تری یدوتیرونین (T3) یکسان است.به این ترتیب، بر روی بدن برای افزایش میزان متابولیسم پایه، تأثیر بر سنتز پروتئین و افزایش حساسیت بدن به کاتکول آمین ها (مانند آدرنا) با سهل انگاری عمل می کند.هورمون های تیروئید برای رشد و تمایز مناسب تمام سلول های بدن انسان ضروری هستند.این هورمون‌ها همچنین متابولیسم پروتئین، چربی و کربوهیدرات را تنظیم می‌کنند و بر نحوه استفاده سلول‌های انسانی از ترکیبات پرانرژی تأثیر می‌گذارند.

در مقایسه با لووتیروکسین (T4)، لیوتیرونین شروع اثر سریع‌تری دارد و همچنین نیمه‌عمر بیولوژیکی کوتاه‌تری دارد، که ممکن است به دلیل اتصال کمتر پروتئین پلاسما به گلوبولین و ترانس‌تیرتین متصل به تیروکسین باشد.

پزشکان می توانند از این دارو به جای یا علاوه بر لووتیروکسین (T4) برای بیمارانی که تحت ترک تیروئید هستند استفاده کنند.هنگامی که بیمار مبتلا به سرطان تیروئید یا بیماری گریوز است، می توان از درمان فرسایشی با ید رادیواکتیو برای برداشتن هر گونه اثری از بافت تیروئید استفاده کرد.برای اینکه درمان 131I موثر باشد، بافت تیروئید باید مشتاق ید باشد.بهترین روش گرسنگی دادن به بافت ید است اما این می تواند منجر به علائم کم کاری تیروئید برای بیمار شود.ترک لووتیروکسین را می توان انجام داد، اما شش هفته طول می کشد تا بافت تیروئید باقی مانده کاملاً گرسنه بماند.شش هفته به دلیل نیمه عمر طولانی لووتیروکسین مورد نیاز است.شش هفته می تواند برای بیمار ناخوشایند باشد و درمان را به تاخیر بیندازد.به جای آن می توان لیوتیرونین را مصرف کرد و به مدت دو هفته از آن خارج کرد تا بافت تیروئید گرسنه بماند.این بسیار ایمن تر و راحت تر از لووتیروکسین است.