آنتی بیوتیک های کریستالی آمپی سیلین تری هیدرات CAS 69-53-4 برای عفونت های باکتریایی

آمپی سیلین که با نام آمپی سیلین نیز شناخته می شود، یک آنتی بیوتیک بتالاکتام است که برای درمان انواع عفونت های باکتریایی استفاده می شود.موارد مصرف شامل عفونت های تنفسی و مجاری ادراری، مننژیت، عفونت های سالمونلا و اندوکاردیت است.همچنین می توان از آن برای پیشگیری از عفونت های استرپتوکوک گروه B در نوزادان استفاده کرد و می تواند به صورت خوراکی، عضلانی یا داخل وریدی تجویز شود.آمپی سیلین که برای اولین بار در سال 1961 کشف شد، در فهرست استاندارد داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت به عنوان یک داروی ضروری برای سیستم های بهداشت عمومی عمومی ذکر شده است.

آمپی سیلین یک آنتی بیوتیک بتالاکتام با طیف وسیع برای انواع باکتری های گرم مثبت و گرم منفی است.این دارو پنی سیلین نیمه سنتزی وسیع الطیف با سمیت بسیار کم است. طیف ضد میکروبی مشابه پنی سیلین بود و فعالیت ضد میکروبی باکتری های حساس به پنی سیلین مشابه یا کمی قوی تر از پنی سیلین بود.روی باسیل دیفتری، باسیل کزاز و اکتینومیست ها، کارایی آن اساساً مانند پنی سیلین است.اثر آنتروکوک و لیستریا بهتر از بنزی سیلین بود. این اثر ضد باکتریایی بر روی استافیلوکوک مقاوم به دارو و سایر باکتری هایی که می توانند پنی سیلیناز تولید کنند، نداشت.

COA ازآمپی سیلین